تراز: طبق نتایج مطالعات، افرادی که عادت به لگد زدن یا ضربه زدن در خواب دارند ممکن است مبتلا به اختلال مرتبط با بیماری پارکینسون، بخصوص در مردان، باشند.
به گزارش چی 24 به نقل از تراز:
به گزارش تراز ،اختلال رفتار خواب حرکت سریع چشم یا RBD، که عمدتا در سنین ۵۰ تا ۷۰ سال و بیشتر در بین مردان شایع است، با اختلال در بخشی از خواب که در آن رویاها اتفاق می افتند، مشخص می شود.در حالیکه افراد سالم در طول خواب آرام دراز کشیده و خوابیده اند، اما افراد مبتلا به RBD در طول خواب و بخصوص در زمان خواب دیدن، لگد و ضربه زده و فریاد می کشند.
مطالعه نشان می دهد مردان مبتلا به RBD با کمبود دوپامین مواجه هستند و دارای نوعی التهاب در مغزشان هستند. دوپامین ماده ای شیمیایی در مغز است که بر هیجانات، حرکات و احساسات لذت و درد تاثیر می گذارد.
به همین خاطر ریسک ابتلا به پارکینسون یا دمانس (زوال عقل) با افزایش سن در این افراد بیشتر می شود. بیماری پارکینسون دقیقا زمانی رخ می دهد که گروه سلول های عصبی مغز تولیدکننده دوپامین دیگر قادر به فعالیت نیستند.
مورتن گرسل استکهلم، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه آرهوس دانمارک، در این باره می گوید: «این بیماران دارای التهاب در مناطقی از مغز هستند که در آنجا سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین یافت نمی شود.»محققان پیشتر، از این نوع التهاب مغز در بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به پارکینسون بودند، آگاه نبودند
به گزارش تراز ،اختلال رفتار خواب حرکت سریع چشم یا RBD، که عمدتا در سنین ۵۰ تا ۷۰ سال و بیشتر در بین مردان شایع است، با اختلال در بخشی از خواب که در آن رویاها اتفاق می افتند، مشخص می شود.در حالیکه افراد سالم در طول خواب آرام دراز کشیده و خوابیده اند، اما افراد مبتلا به RBD در طول خواب و بخصوص در زمان خواب دیدن، لگد و ضربه زده و فریاد می کشند.
مطالعه نشان می دهد مردان مبتلا به RBD با کمبود دوپامین مواجه هستند و دارای نوعی التهاب در مغزشان هستند. دوپامین ماده ای شیمیایی در مغز است که بر هیجانات، حرکات و احساسات لذت و درد تاثیر می گذارد.
به همین خاطر ریسک ابتلا به پارکینسون یا دمانس (زوال عقل) با افزایش سن در این افراد بیشتر می شود. بیماری پارکینسون دقیقا زمانی رخ می دهد که گروه سلول های عصبی مغز تولیدکننده دوپامین دیگر قادر به فعالیت نیستند.
مورتن گرسل استکهلم، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه آرهوس دانمارک، در این باره می گوید: «این بیماران دارای التهاب در مناطقی از مغز هستند که در آنجا سلول های عصبی تولیدکننده دوپامین یافت نمی شود.»محققان پیشتر، از این نوع التهاب مغز در بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به پارکینسون بودند، آگاه نبودند
مطالب مرتبط
ارسال نظر
